Asset Publisher Asset Publisher

Biwakowanie

Czy mogę rozpalić ognisko w lesie, czy mogę zebrać leżący w lesie chrust, czy mogę rozbić w lesie namiot - odpowiedzi na te i inne pytania.

Czy mogę rozpalić ognisko w lesie?

Zgodnie z artykułem 30 Ustawy o lasach na terenach leśnych, śródleśnych oraz w odległości do 100 metrów od granicy lasu nie wolno rozniecać ognia poza miejscami wyznaczonymi do tego celu przez właściciela lasu lub nadleśniczego. Stałe miejsca, gdzie wolno rozpalać ogniska wyznacza nadleśniczy poprzez „techniczne zagospodarowanie lasu w celach turystyczno-wypoczynkowych": np. przy miejscach biwakowania, obiektach turystycznych i edukacyjnych, stanicach turystycznych i harcerskich. Stałe miejsca są naniesione na mapy, którymi posługują się osoby monitorujące zagrożenie pożarowe lasu.

Nadleśniczy może wydać także czasowe, pisemne  pozwolenie na rozpalenie ogniska. Określa wtedy dokładne miejsce rozpalenia ogniska, sposób jego zabezpieczenia i osobę odpowiedzialną. Nie można zatem samowolnie rozpalać ogniska w lesie i jego pobliżu, np. nad jeziorem czy rzeką.

Jak znaleźć miejsce na ognisko?

Aby znaleźć miejsce na ognisko, najlepiej skorzystać z bazy turystycznej przygotowanej przez każde nadleśnictwo. Informacje o bazie i miejscach wyznaczonych na rozpalanie ognisk można zdobyć korzystając ze strony internetowej nadleśnictwa lub po prostu kontaktując się telefonicznie lub osobiście z pracownikami nadleśnictwa.

To najlepszy sposób na bezpieczne i zgodne z prawem zorganizowanie ogniska. Naturalnie można korzystać także z oferty ośrodków wypoczynkowych i kwater agroturystycznych, które mają już wyznaczone stałe miejsca palenia ognisk na terenach leśnych.

Jak zabezpieczyć ognisko?

Sposób zabezpieczenia ogniska określa nadleśniczy, wydając pisemną zgodę na jego rozpalenie. Najczęściej polega to na usunięciu ściółki leśnej i na odsłonięciu pasa gleby mineralnej wokół ogniska. Można dodatkowo obłożyć ognisko kamieniami, co zapobiega rozsunięciu się palonego materiału. Nie można go rozpalać bliżej niż 6 metrów od stojących drzew, a wysokość płomienia nie może przekraczać 2 metrów. Przy ognisku należy mieć sprzęt do natychmiastowego ugaszenia ognia oraz sprawny środek łączności. Po wypaleniu się ogniska należy je dokładnie zalać wodą i zasypać piaskiem oraz sprawdzić czy nie ma nadal tlących się głowni.

Czy mogę zebrać na ognisko leżący w lesie chrust?

Każde drewno pochodzące z lasu podlega ewidencji i zasadom sprzedaży ustalonym w nadleśnictwie zarządzeniem nadleśniczego. Nie można samodzielnie zbierać chrustu czy gałęzi na ognisko. Jest to wykroczenie. Nie warto narażać się na kłopoty. Należy zwrócić się do właściwego terytorialnie leśniczego, który ustali zasady zaopatrzenia się w drewno niezbędne do przygotowania ogniska.

Czy mogę rozbić w lesie namiot?

Biwakowanie w lesie jest możliwe w miejscach wyznaczonych, a poza nimi jest prawnie zabronione. Rozbicie namiotu bez zezwolenia naraża nas na wiele niebezpieczeństw oraz na karę przewidzianą w kodeksie wykroczeń. Aby rozbić namiot w lesie należy skorzystać z bazy turystycznej, a informacje na jej temat znajdziecie w każdym nadleśnictwie. Warto także zaplanować sobie biwak wcześniej korzystając z portalu stworzonego dla turystów przez leśników: www.czaswlas.pl. Oprócz informacji na temat ognisk znajdziecie tam wszystko, czego potrzebuje w praktyce leśny turysta. Klikajcie po wiedzę!


Asset Publisher Asset Publisher

Back

Zwierzęta objęte ochroną

Zwierzęta objęte ochroną

Z terytorium nadleśnictwa podaje się występowanie 224 chronionych lub zagrożonych gatunków zwierząt,z których 163 stanowią ptaki, 26 – ssaki,17 – płazy i gady, 11 – bezkręgowce, 7 – ryby.

Wilk Canis lapus (kod 1352)

 

Rys. P.Jakubanis

Gatunek priorytetowy występujący na terenie całych Borów Dolnośląskich. Wielkość terytorium jednej watahy wilczej w warunkach Polski wynosi od 150 do 300 km2 i zależy od zagęszczenia ofiar. Konieczna staje się więc likwidacja barier migracji, którymi są m.in.autostardy.

Konwencja Berneńska – Załącznik II

Konwencja Waszyngtońska – Załącznik II

Rozp. Rady (WE) 338/97 – Załącznik A

Dyrektywa Siedliskowa – Załącznik II i IV

Prawo krajowe:

ochrona gatunkowa w Polsce – ochrona Ścisła (2)

ochrona strefowa – strefa ochrony okresowej 500 mod nory (1.04–15.07).

Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 28 września 2004 r.w sprawie gatunków dziko występujących zwierząt

objętych ochroną. Dz. U. Nr 220 poz. 2237.

Z punktu widzenia dziedzictwa przyrodniczego na Polsce spoczywa szczególna odpowiedzialność, ponieważ jest ona jednym z nielicznych krajów Europy, gdzie zachowały się żywotne populacje wilka. Ze względu na swe geograficzne położenie Polska stanowi łącznik między obszarami leśnymi wschodniej Europy, gdzie występują zwarte i liczne populacje tego drapieżnika, a kompleksami leśnymi Europy Zachodniej, gdzie są one od dawna wytępione. Polska jest ważnym ogniwem w procesie restytucji wilka na kontynencie europejskim.

 

BIELIK Haliaeetus abicilla

Na gruntach w zarządzie nadleśnictwa została zniesiona strefa ochrony ostoi, miejsc rozrodu i regularnego przebywania bielika Haliaeetus albicilla (decyzja RDOŚ-.WPN.5442.15.2016.M.K z dnia 30 czerwca 2016 r.). Nowa strefa dla Bielik została powołana w 2021 r. Decyzją Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska we Wrocławiu WPN.6442.14.2020.MK.2 z dnia 1 czerwca 2021r.

 

KANIA RUDA Milvus milvus

Na gruntach w zarządzie nadleśnictwa została powołana strefa ochrony ostoi, miejsc rozrodu i regularnego przebywania Kani rudej Milvus milvus (decyzja RDOŚ-.WPN.6442.3.2015..M.K z dnia 02 czerwca 2015 r.).

W 2022r. powołano 3 nowe strefy na podstawie Decyzji Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska we Wrocławiu:

WPN.6442.26.2021.MK.2 z dnia 20 lipca 2022r.

WPN.6442.25.2021.MK.2 z dnia 20 lipca 2022r.

WPN.6442.17.2022 z dnia 22 lipca 2022r.

 

 

 

CHRONIONE OWADY

W obszarze Natura 2000 - Dąbrowy Kliczkowskie  w jednym z najcenniejszych w Borach Dolnośląskich fragmentów kwaśnych dąbrów i drzewostanów sosnowo-dębowych występuje  bogata fauna bezkręgowców. Spotkać tu można m.in. Jelonka rogacza Lucanus cervus i Pachnicę dębową Osmoderma eremita.