Wydawca treści Wydawca treści

Lasy regionu

Lasy w regionie Dolnego Śląska zajmują powierzchnię około 560 tys. ha. 93% dolnośląskich lasów znajduje się w zarządzie nadleśnictw RDLP we Wrocławiu. Pozostałe 7% to lasy prywatne, lasy gminne, lasy komunalne, lasy w Zasobie Agencji Nieruchomości Rolnych oraz lasy parków narodowych (1,7%).

Lasy Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych we Wrocławiu obejmują swym zasięgiem przede wszystkim teren województwa dolnośląskiego i tylko w niewielkim stopniu (ok. 1%) teren sąsiednich województw - opolskiego, wielkopolskiego i lubuskiego. Ogólna powierzchnia zarządzana przez nadleśnictwa RDLP we Wrocławiu  wg stanu na koniec 2023 r. wynosi 560 024,54 ha, z czego 542 754,11 ha to powierzchnia leśna, a 17 270,43 ha stanowi powierzchnię nieleśną (grunty rolne, wody, nieużytki, tereny osiedlowe, komunikacyjne, itp.).

Powierzchnia wszystkich lasów Dolnego Śląska w stosunku do całkowitej powierzchni regionu (lesistość regionu) wynosi blisko 29%. Lesistość w regionie waha się od 9% w nadleśnictwie Henryków do aż 86% w nadleśnictwie Ruszów. Rozległy zasięg terytorialny RDLP we Wrocławiu, wynoszący 18,9 tys. km2, powoduje znaczne zróżnicowanie przestrzenne i przyrodnicze obszarów leśnych. Największe zwarte obszary leśne występują w północno - zachodniej części RDLP - są to Bory Dolnośląskie. Duże kompleksy leśne, lecz o zdecydowanie innym charakterze pokrywają położone w południowej części zasięgu górskie pasma Sudetów. Pozostały obszar to przede wszystkim tereny o intensywnym zagospodarowaniu rolniczym - lasy występują tu w mniejszych i rozdrobnionych kompleksach.

Wg regionalizacji przyrodniczo - leśnej Polski lasy RDLP we Wrocławiu swoim zasięgiem obejmują obszar trzech krain: Wielkopolsko - Pomorskiej (III), Śląskiej (V) i Sudeckiej (VII). Zróżnicowanie geograficzne, klimatyczne i glebowe powoduje, iż w zasięgu RDLP we Wrocławiu występują wszystkie typy siedliskowe lasu charakterystyczne dla terenów nizinnych, podgórskich i górskich. Udział siedlisk nizinnych wynosi 57,7%, wyżynnych 14,3%, a górskich 28,0%. Bory iglaste pokrywają powierzchnię 13,6%, bory mieszane 28,6%, lasy mieszane 35,4%, zaś lasy liściaste i olsy 22,4%.

W strukturze lasów RDLP Wrocław dominują gatunki iglaste - stanowią one 69,4% powierzchni wszystkich drzewostanów. Gatunki liściaste zajmują natomiast 30,6% powierzchni. Do głównych gatunków lasotwórczych należą: sosna i modrzew - 46,2%, świerk - 23,0%, dąb, jesion, klon - razem 15,2%, buk - 7,0%, brzoza i grab - 4,4%, olsza - 3,4%. W lasach sporadycznie spotkać można także cały szereg innych gatunków drzew i krzewów stanowiących cenne biocenotycznie domieszki.

W strukturze klas wieku drzewostanów RDLP zauważalna jest dominacja III i IV klasy wieku. Najmniejszy udział natomiast charakteryzuje najstarsze wiekowo klasy. Tego typu układ wynika przede wszystkim z dużego udziału powierzchni zalesionych po okresie wojennym. Nie bez znaczenia jest tu także znaczny udział powierzchni odnowionych w obszarze górskim Sudetów Zachodnich, wylesionych w efekcie klęski ekologicznej.

Według danych na rok 2023 ogólny zapas grubizny brutto wyniósł 140 253,5 tys. m3. Przeciętna zasobność grubizny brutto wyniosła 266 m3/ha, a przeciętny wiek lasów w RDLP we Wrocławiu sięga 64 lata.

Zadaniem Lasów Państwowych jest prowadzenie trwale zrównoważonej gospodarki leśnej z uwzględnieniem wielofunkcyjnego charakteru lasu. Coraz szybszy rozwój cywilizacyjny pociąga za sobą coraz większe zapotrzebowanie na szereg pozaprodukcyjnych funkcji świadczonych przez lasy na rzecz społeczeństwa - głównie ekologicznych, rekreacyjnych i zdrowotnych. Lasy spełniające kryteria ochronności - glebochronność, wodochronność, ochrona cennych zasobów przyrody, ochrona zasobów genowych, ochrona aglomeracji miejskich i uzdrowisk czy funkcje obronne - uznawane są w drodze zarządzeń lub decyzji ministra właściwego do spraw środowiska za tzw. lasy ochronne. Na terenie RDLP we Wrocławiu aż 74 % powierzchni lasów zostało zaliczonych do kategorii lasów ochronnych.


Najnowsze aktualności Najnowsze aktualności

Powrót

Jemioła a stan zdrowotny lasów.

Jemioła a stan zdrowotny lasów.

Uważny obserwator podczas leśnych wędrówek może dostrzec w koronach drzew kule o innym niż korona odcieniu zieleni.
To pólpasożytniczy krzew o melodyjnej łacińskiej nazwie Viscum album.
Jemiola, bo o niej mówimy jest znana od wieków zielarzom ze wzgledu na swoje cenne właściwości lecznicze.
Symbolizuje miłość i dobrobyt, a pocałunki pod nią mają zapewnić trwały i udany związek.
Jemioła wygląda malowniczo, zwłaszcza w okresie zimowym na drzewach pozbawionych liści lub na tle ciemnych igieł sosny czy jodły. Jednak dla drzewa, zwłaszca osłabionego suszą i żerowaniem innych organizmów stanowi zbyt duże obciążenie.
Od ubiegłego roku w naszych drzewostanach obserwujemy i inwentaryzujemy coraz więcej drzew z jemiołą . Dlatego na bieżąco, w ramch cięć samitarnych musimy usuwać drzewa przez nią opanowane w stopniu silnym , czyli zagrażajacym życiu drzew. Niestety jest to jedyny praktyczny sposób który pozawala na spowolnienie jej ekspansji.Poszukujemy również innych sposobów , posilkujemy się opracowaniami naukowymi i ekspertyzami Zespołu Ochrony Lasu. Martwimy się o coraz gorszą kondycję zdrowotną lasów reagujących na narastające,negatywne zmiany jakie niesie nam klimat. Susza i  wiejące silne wiatry generują zmiany w ekosystemach leśnych. Osłabione drzewa cierpią nie tylko od jemioły.Podatne są również na wzmozone  żerowanie korników,gąsienic motyli , larw zwójek i boreczników.

Dla zainteresowanych polecamy publikację "Gdy Las choruje...."

Link